روانشناسی

نتایج نشان می‌دهد که حیوانات با از دست دادن شنوایی موقت هنوز توانایی شنیدن دقیق صداها در هنگام پوشیدن an در یک گوش را دارند . آن‌ها این کار را با بیش از پیش به نشانه‌های تغییر بدون تغییر شکل بیرونی گوش سالم به دست آوردند . وقتی پلاگ از بین رفت و شنوایی به حالت عادی برگشت ، حیوانات در localising به اندازه کسانی که هرگز از دست دادن شنوایی تجربه نکرده بودند ، خوب بودند .
پروفسور اندرو کینگ ، محقق ارشد موسسه تحقیقات تراست در دانشگاه آکسفورد که ریاست این مطالعه را بر عهده داشت ، توضیح می‌دهد : " نتایج ما نشان می‌دهد که با تجربه ، مغز قادر است استراتژی را تغییر دهد که بسته به اطلاعاتی که در آن زمان در دسترس است ، از آن استفاده می‌کند .
" در طول دوره‌های شنوایی شنوایی در یک گوش - هنگامی که نشانه‌های فضایی با مقایسه صداها در هر گوش به خطر می‌افتند - - مغز بیشتر متکی به نشانه‌های شبح سالم است که از طریق گوش بیرونی فیلتر می‌شوند . اما هنگامی که رسیدگی مجدد برقرار می‌شود ، مغز به استفاده از اطلاعات هر دو گوش برمی گردد تا در جایی که صداها از آنجا می‌آیند ، کار کند ."
نتایج مقایسه با مطالعات قبلی ای که به تاثیرات فقدان شنوایی تحمل پذیر - - به جای تکرار مکرر شنوایی - در رشد مغز - را بررسی کردند . این مطالعات اولیه دریافتند که تغییراتی در مغز ناشی از از دست دادن شنوایی ، حتی زمانی که شنوایی عادی باز می‌گردد ، ادامه دارد .
یافته‌های جدید نشان می‌دهد که تجربه متناوب شنوایی عادی برای حفظ حساسیت به این نشانه‌ها مهم است و می‌تواند استراتژی‌های جدیدی را برای توان‌بخشی افرادی که در کودکی از دست دادن شنوایی تجربه کرده‌اند ، ارایه دهد . علاوه بر این ، پیدا کردن این که نشانه‌های طیفی از گوش بیرونی منبع مهمی از اطلاعات در طول دوره‌های شنوایی هستند ، مفاهیم مهمی برای طراحی سمعک ، به ویژه آن‌هایی که پشت گوش قرار دارند ، دارد .
" دوره‌های Recurring از دست دادن شنوایی در دوران کودکی بسیار رایج هستند . پروفسور کینگ می‌گوید : " این یافته‌ها به ما کمک خواهند کرد روش‌های بهتری برای توان‌بخشی این افراد پیدا کنیم که باید تعداد افرادی را که به دنبال ایجاد مشکلات شنوایی جدی‌تر در زندگی بعدی هستند را محدود کند ."
این مطالعه در مجله بیولوژی فعلی چاپ شده‌است .
کمک به بازیابی تعادل بعد از اختلال گوش داخلی
مبدا :
انتشارات اسپرینگر ساینس +
خلاصه :
یک مطالعه جدید اولین تلاش برای طراحی و تست یک پروتز شنوایی برای کمک به بازیابی تعادل برای افراد مبتلا به بیماری Meniere's را انجام می‌دهد . بسیاری از اختلالات درونی که هم شنوایی و هم تعادل را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند می‌توانند بسیار تضعیف‌کننده باشند و در حال حاضر تا حد زیادی incurable هستند . کاشت حلزونی برای سال‌های زیادی به منظور جایگزینی شنوایی از دست رفته ناشی از آسیب گوش داخلی استفاده شده‌است . با این حال ، تا به امروز ، یک درمان مشابه برای اختلالات تعادل ناشی از بیماری گوش داخلی وجود نداشته است .
بسیاری از اختلالات درونی که هم شنوایی و هم تعادل را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند می‌توانند بسیار تضعیف‌کننده باشند و در حال حاضر تا حد زیادی incurable هستند . ایمپلانت های cochlear برای سالیان متمادی مورد استفاده قرار گرفته‌اند تا شنوایی از دست رفته ناشی از آسیب گوش داخلی را جایگزین کنند . با این حال ، تا به امروز ، یک درمان مشابه برای اختلالات تعادل ناشی از بیماری گوش داخلی وجود نداشته است . یک درمان بالقوه بالقوه ، یک پروتز صوتی قابل کاشت است که به طور مستقیم عصب دهلیزی را به تحریک تحریک الکتریکی فعال می‌کند .
این درمان مصنوعی در یک مطالعه جدید توسط کریستوفر فیلیپس و همکارانش از دانشگاه واشنگتن در سیاتل آمریکا مورد آزمایش قرار گرفت . یافته‌های آن‌ها در نشریه " تحقیقات تجربی مغز " منتشر شده‌است .
بیماری Meniere's اختلال در گوش داخلی است که می‌تواند بر شنوایی و تعادل در درجات مختلف تاثیر بگذارد . علایم مشخصه episodes سرگیجه ، tinnitus ، احساس فشار در گوش‌ها و از دست دادن شنوایی است که به تدریج بدتر می‌شود . اگرچه دارویی وجود دارد که پس از حمله می‌تواند به شما کمک کند ، در حال حاضر هیچ درمانی طولانی‌مدت وجود ندارد که می‌تواند این بیماری را به طور کامل حل کند.

منبع سایت علم روز